In het noorden van Tsjechië zijn bijzondere natuurschatten te vinden. In streken met poëtische namen als Saské Švýcarsko: Tsjechisch Zwitserland en Českýráj: Boheems Paradijs. Een bezoek aan deze gebergten met bizarre en grillige rotsformaties van zandsteen zorgt voor meerdere dagen plezier en verwondering in de prachtige natuur van Noord-Tsjechië.

Het twee eeuwen oude verhaal gaat dat twee Zwitserse schilders het grensgebied tussen het Duitse Dresden en het Tsjechische Dĕčín bezochten. Het spectaculaire landschap deed hen denken aan hun eigen land. Ze noemden het zandsteengebergte aan de Duitse kant van de Elbe ‘Saksisch Zwitserland’ en aan de andere kant van de grens ‘Tsjechisch Zwitserland’. Samen het Elbezandsteengebergte.

Een goede start

Onze verkenningstocht begint niet meteen in Tsjechië, maar start vanuit een goed uitgeruste camperplaats in het Duitse plaatsje Struppen ten zuiden van Dresden. Beheerder Markus Guhr voorziet ons van een fietsroutekaartje naar de Bastei. Dit is de bekendste rotsformatie aan Duitse kant, die we via een pontje over de Elbe bij Oberrathen bereiken. De zomerse temperaturen zorgen ervoor dat het behoorlijk druk is op de Elberadweg. Het is prachtig fiets- en wandelweer. En dat komt goed uit! In de Bastei zijn overal wandelpaden aangelegd met uitzichtplatforms. Vanaf de zandstenen brug die tussen enkele rots torens is gebouwd, hebben we aan de ene kant een schitterend uitzicht over de Elbevallei en aan de andere kant over de grillige rotsformaties. Camera’s draaien hier overuren en klikken vrijwel onophoudelijk.

Camper rijden langs de Elbe

De volgende dag passeren we bij Schmilka de Duits-Tsjechische grens. We rijden langs de Elbe naar het plaats Hřensko. Hier slaan we linksaf en rijden via rivier de Kamenice richting Mezní Louka. Vandaaruit kunnen we volgens het lokale toeristenbureau de grootste natuurlijke zandstenen brug bereiken, de Pravčická brána, oftewel poort van Europa. Onderweg passeren we verschillende parkeerterreinen. Wij als camperaars worden echter resoluut verwezen naar een grote parkeerplaats voor bussen en campers in Mezní Louka. Ongeveer zes kilometer verderop. De stenen poort is alleen te voet bereikbaar. We kunnen kiezen uit twee routes: de langste leidt langs de Gabrielina-kloof, een wandeling van ongeveer drie uur, de kortste begint halverwege Hřensko en Mezní Louka. Wij kiezen voor de laatste, die bijna drie kilometer lang vrij steil omhooggaat. Al snel passeren we torenhoge rotsen en diepe kloven, maar aan het eind wacht het hoogtepunt: de zandstenen brug van zestien meter hoog en een spanbreedte van zesentwintig meter!

Onvergetelijk uitzicht op de poort van Europa

Omdat we de niet-beloopbare brug van dichtbij willen zien, moeten we voor drie euro een kaartje kopen in het Valkennest. Dit is een negentiende-eeuws landhuis met een restaurant en een kleine tentoonstelling over het natuurgebied. Vanaf verschillende uitkijkplatforms hebben we een onvergetelijk uitzicht op de poort van Europa en de omringende rotsen. Wel is het er erg druk. Op de mooiste uitzichtpunten is het dringen geblazen. Hoewel er een kleine, drukke camping is in Mezní Louka, besluiten wij te overnachten in het grotere Dĕčín waar camperaars op een rustige plek zonder voorzieningen aan de Elbe mogen overnachten.

Fascinerend natuurverschijnsel

Als we de volgende dag over wegnummer 13 rijden richting Liberec, stoppen we even na het dorpje Kamenický Šenov bij een ander natuurfenomeen: de Panská skála, vertaald: herenrots. Het ligt vlak bij de weg waar een gloednieuw bezoekerscentrum is gebouwd, met een parkeerterrein. Al na enkele tientallen meters bereiken we de grijze zuilen van gestolde lava die eruitzien als orgelpijpen. We houden ons hart vast als we boven op de metershoge zuilen twee waaghalzen zien zwaaien naar hun ouders en verbazen ons over dit fascinerende natuurverschijnsel.

Een Boheems Paradijs

Tussen Dĕčín en het stadje Turnov, midden in het Boheemse Paradijs, moeten we een afstand van bijna honderd kilometer overbruggen. Als we het grote Liberec in het vizier krijgen, begint het landschap bergachtig te worden. Via de E442, wegnummer 35, rijden we door het stadje Turnov naar Rustic Camp in Knĕžnice, waar camperaars welkom zijn. Ceský ráj is een zevenhonderd vierkante kilometer groot natuurpark, waar bizarre rotssteden boven de omringende bossen uitsteken en van het natuurgebied een paradijs op aarde hebben gemaakt.

De bekendste rotsformaties zijn Prachovské skály (rots van Prachov) ten noordwesten van het stadje Jičin en Hrubá skála (ruwe rots). Niet ver van Turnov. Het hele gebied is bezaaid met fietsroutes. Het kost ons enige moeite om ons eerste doel te vinden: de rots van Prachov te vinden. Maar het is gelukt! De rotsstad verschuilt zich zo’n acht kilometer bij de camping vandaan. Bij het dorpje Holin tussen de bossen. Er zijn verschillende wandelroutes uitgezet. De groene route van 3,5 kilometer is het meest indrukwekkend. Deze omvat een ronde langs rotstorens van soms vijftig meter hoog, door uiterst smalle spleten, kloven en afgronden. Een fascinerende ervaring, van zo’n drie uur klimmen en dalen. Namen als Americká sluj (Amerikaanse grot), Prachovská capká (pet van Prachov) en Pracovská jehlá (de naald van Prachov) spreken tot de verbeelding. Ook in de rotsstad Hrubá skála, met honderden torens, zijn wandelroutes van verschillende moeilijkheidsgraden uitgezet. Eén van de routes leidt naar de burchtruïne Valdštejn.

Tot aan de 19e eeuw, heette Českýráj nog ‘Terra Felix’ wat ‘het gelukkige land’ betekent.

Hij bouwde verschillende kastelen en paleizen, maar dit zorgde wel voor zijn financiële ondergang. De vorm van de toren herinnert aan een toren in het vroegere Constantinopel (nu Istanboel) waar de oom van Humprecht gevangen had gezeten. Enkele Engelstalige teksten geven gelukkig voldoende uitleg, want de Tsjechische rondleidster beheerst enkel haar eigen taal. Intussen is het weer dusdanig verslechterd dat we besluiten terug te rijden richting Duitsland. We hebben immers ons doel bereikt: de bijzondere natuurfenomenen in Noord-Bohemen bezoeken. Ze hebben een onuitwisbare indruk op ons achtergelaten!

Meer informatie

De rotssteden zijn over het algemeen van april tot oktober tegen betaling toegankelijk. De burchten in het gebied zijn ‘s zomers dagelijks open voor bezoekers, in de winter meestal alleen op zon- en feestdagen. Bij lokale toeristenbureaus zijn vaak prima wandel- en fietskaarten gratis verkrijgbaar.

Overnachten

• Camping-Stellplatz Struppen (27550)
• Camperplaats Dĕčín (46530)
• Rustic Camp Kubanek, Knĕžnice (gesloten)

De locaties zijn ook in de Campercontact app te vinden met behulp van de sitecodes.

Bron: NKC / Kampeerauto. Redacteur: Douwe de Vries. Foto’s: Douwe de Vries, Konrad Steidel u.a.

Dit blog is met instemming van de nabestaanden van Douwe de Vries gepubliceerd.